Resullah'a Öyle Hasretiz Ki
Kadriye Doğan
Şefkatli bir öğretmen oldu o. Her yerde her zaman herkesi eğitti. Hiç kimse yanmasın diye merhametle açtı kollarını. Durun gittiğiniz yol yol değil. Bu cadde çıkmaz sokak dedi. Yoluna taş, diken koyanlara gül attı. Çünkü kendi güllerin en güzeliydi. Çünkü o Alemlere Rahmet için gönderilmişti. Bu yüzden rahmeti sonsuz Allah (C.C) onun adını kendi ismi ile andı. Ömer'in Faruk oluşunun, Ali'nin Allah'ın aslanı oluşunun, alemin var oluşunun sırrını çözen Mehmet Akif “Dünyaya dünya neye sahipse onun vergisidir hep Medyum ona cemiyet medyum ona fert” diyordu. O üstünlerin hakkını kaldırdı hakların üstünlüğünü getirdi. Hak ve adalet, haya ve edep, doğruluk ve samimiyet, ilim ve marifet onun nizamının can damarı oldu. Mevla’ya, Yunus'a, onu göremeyen bütün insanlığa ah dedirten onun sevgisiydi.
Yunus Arayı arayı bulsam İzini
İzinin tozuna sürsem yüzümü
Hak nasip eylese görsem yüzünü
Ya Muhammed canım arzular seni
diyordu.
Müjdeciyim kurtarıcım efendim Peygamberim Sana uymayan ölçü hayat olsa teperim
diyordu Necip Fazıl
Ruhum Sana Aşık Sana hayrandır Efendim
Bir Ben Değil Alem Sana Kurbandır Efendim Aşkınla Buhurdan Gibi Tütmekte Bu Kalbim
Sensiz Bana Cennet Bile Hicrandır Efendim diyordu Ulvi.
Biz de hasretiz sana ya Resulallah. Allah (C.C) senin mübarek elinle Kabe'yi putlardan, Mekke'yi müşriklerden temizledi. Mübarek ellerini bir kere daha aç. Allah'a bir kere daha biz günahkar ümmetin için dua et. Dua et ki Yüce Allah İslam alemini sana layık ümmet eylesin. Bize bıraktığın Kuran-ı kerim ve sünnetine sağlam tutunmayı, emanetlerine emin olup ahlakını ve yaşamını örnek almayı nasip etsin.
