Ailede Şahsiyet İnşası
Kadriye Doğan
Mesnevide bir hikaye anlatılır. Bir doğan kuşu vardı. Kuş, yaşlı bir kadının bahçesine geldi. Yaşlı kadın doğan kuşunun aç ve bakımsız olduğunu gördü ve acıyıp onu yanına aldı. Yaşlı kadın doğan kuşunun önüne bir hamur yemeği koydu.
Et yiyerek beslenen doğan, önüne konulan hamur yemeğini yiyemedi. Yaşlı kadın; “Seni önceki sahibin bakımsız bırakmış, güzelim gagan uzamış, kıvrılmış, yemek yiyemez hâle gelmişsin” diyerek kuşun gagasını tuttu ve kesti. Kuş çaresiz yaşlı kadının elinde çırpındı durdu. Yaşlı kadın elindeki kuşun çırpınması sırasında kuşun tüylerinin yıpranmış olduğunu gördü. “Vefasız sahibin senin tüylerini hiç düzeltmemiş” diyerek kuşun kanatlarını tek bir hizaya gelecek şekilde kesti. Niyeti zavallı gördüğü kuşa yardım etmek olan yaşlı kadının gözleri bir an doğan kuşunun pençelerine takıldı. “Zavallı kuşum, senin tırnaklarını hiç mi kesen olmadı? Ne kadar uzamış böyle!” diyerek, doğan kuşunun avlanmaya yarayan pençelerini kalın bir makasla kopardı. Kuş kendisine merhamet eden, ama bir doğan kuşuna nasıl bakacağını bilmeyen yaşlı kadının elinde rezil oldu. Artık avına süratle götüren güçlü kanatları yolunmuş, et yemekte kullandığı sivri ve kesici gagası parçalanmış, avını yakalayıp göklere çıkardığı meşhur pençeleri kökünden kesilmiş olarak ortada kalakaldı. Cesur doğan kuş, merhametli ama bilgisiz bir yaşlı kadının elinde “korkak” bir kargaya dönüştü.
Cesur doğan kuşunun fıtri özelliklerinin, iyi niyetli ama cahil bir insanın elinde nasıl yok edileceğini acı bir şekilde hissettirir bize. Doğar doğmaz annesinin kucağına teslim edilen bir bebek de tıpkı Mesnevi’de anlatılan bu hikâyede olduğu gibi kişiliğinin temel yapısının oluşacağı ilk yıllarını ebeveyninin ellerinde geçirir.
Çocuk, anne ve babaya Allah’ın bir hediyesi ve emanetidir. Anne baba bu görevlerini ihmal edecek olursa bir takım zararlı ve sapık akımlar harekete geçer ve anne babanın bu görevi ihmal etmesinden yararlanarak faaliyetlerini sürdürürler. Meşhur bir sözdür: “Vadi boş bırakılırsa çakal orada vali olur” çocuklar ilk terbiyeyi aile ocağından alırlar. Ailede öğrendikleri kendilerine ilerisi için ışık tutar. Evet değerli müminler! Çocuklarımız bize Allah’ın hediye ve emanetidir. Onlara sevgi ve şefkat göstermeli, aralarında ayırım yapmamalı, dini terbiye ve eğitimlerine, temiz ve helal gıda ile büyütülmelerine özen göstermeli ve öldükten sonra bizi hayır dua ile anmalarına yardımcı olmalıyız.
