Huriye Boyraz, Otizme Dikkat Çekti

Özel Bireyler ve Aileleri Dayanışma Derneği Başkanı Huriye Boyraz; “Günümüzün geleceğimizin en çok konuşulacak çığ gibi büyüyen otizm dünyamızın su hava kadar üzerinde durması gereken bir durum. Neredeyse haftada yeni tanı almış ya da almak istemeyen kabullenmek istemeyen haftada 3 veya 4 otizmli bireyi olan ailemiz ile karşılaşıyoruz. Kastamonu’muzda 22 yaşında otizmli evladımla 18 yıldır verdiğim mücadele sonucunda denize düşen misali çalmadığımız kapı kalmadı. Geriye dönüp baktığımızda tek çözüm alanında uzman özel eğitim ve toplumla akranları ile aynı ortamda bulunmaları. En kıymetli altın ilk dönem bebeğin göz kontağı kurmaması, sallanması, kendi etrafında dönmesi, ismine tepki vermemesi, dönen cisimlere takılıp kalması, kendini ifade edemediğinde değişik ses çıkarması. Fark edildikten sonra en kısa zamanda alanında uzman Çocuk Psikiyatri Rehberlik Araştırma Merkezi’ne başvurulması çok kıymetli. Günümüzde en zorlandığımız kabullenmek istemeyen anne ve babalarımız. ‘Neden biz?’ diye yaşanan durumlarda otizmli birey için en kıymetli altın dönemde eğitimde gecikmeler olabilmekte. Kastamonu’muz geriye baktığımızda özel eğitimde eksiklerimiz olsa da iyi durumdayız. Kastamonu’muzda yıllar önce ilk otizm sınıfı verdiğimiz uzun uğraşlar sonucunda oğlum ve 1 arkadaşı için açılmıştı. Şu anda neredeyse her okulumuzda var. Altın dönemde sevgi, ilgi, kabullenmek, anaokulu çok kıymetli. Otizmli özel bireylerimiz için Halime Çavuş Anaokulumuz yine Şerife Bacı Okulumuzda anaokulumuz bulunmakta çok kıymetli. Çok ağır düzeyde bu uzun yolculuğa başladık. Alışveriş yaparken 1 ekmeğin ücretini ödemek için kaçırmamak için ayağına basmak zorunda kalırdım. Anlık bir dalgınlıkta gözden uzaklaşırsa bulmamız saatler alabilirdi. Gece komşular sesten rahatsız olmasın diye yürüyüşe çıkardık. Saatlerce çok şükür şimdi kendi ekmek alıp gelebilecek durumda. Evde kendi öz bakımını yapabilecek durumda. Mutfak işlerinde en büyük destekçim. Aslında yürüyüş bir spor vücudun enerjisi için gerekli olmazsa olmazmış, onu yıllar sonra anladım. Şu anda merkez spor salonumuzda özel bireyler Çalışma salonumuz var ve 240 özel bireyimiz ücretsiz faydalanmakta. Otizmli bireylerde en çok karşılaştığımız yüzlerinde bedenlerinde özel olduklarına dair bir belirti olmadığı için dolmuşlarda AVM’lerde yeni taşınan komşularda girilen her ortamda anne veya baba muhakkak. Açıklama yapmak zorunda hele hele büyüdükçe bunun için çağımızın en çok artan 29 doğumdan biri otizmli denmektedir. Liselerimizde üniversitelerimizde anlatılması gerekmekte. Geriden gelecek gençlik bizler kadar anne baba olsalar dahi sabırlı olmayabilirler. Otizmli bir birey eğitim alırsa kendisine ailesine topluma faydalı olur. Yanlış eğitimle ilgisizlikle tekrarlayan davranışlar hızla artar. Topluma kazandırmakta zorlanılabilir. Her özel bireyde olduğu gibi otizmli bireylerin seviyeleri farklı olabilmekte, otizmli bireylerin ailelerinin desteğe ihtiyacı bulunmakta bunun için çalışmalar yapılması gerekmektedir. Geri dönük baktığımda benim en büyük şansım eşim büyük oğlum komşularım öğretmenlerim onlar olmasa ne yapardım diye düşünmeden edemiyorum. Otizmli bir bireyi olan anne yemeğini hızlı yemesi namazını hızlı kılması ev işlerini hızlı yapması her konuda hızlı olması gerekmekte. Ayakları üstünde durabilen özel bireylerimizin olması en büyük hayalimiz” dedi.