Bağ'a patent lazım

Kastamonu çarşaf bağı geleneksel el sanatlarından biri. 200 yıllık bir geçmişi olan bu el sanatı ninelerin bağladığı düğümlerden başlayarak, genç  kızlar tarafından sandık çeyizlerini süslemek  ve  ev ekonomilerine katkı sağlamak için çeşit ve desenini çoğaltarak günümüze kadar geldi. HER MOTİFİN İSMİ FARKLI Çarşaf bağları çoğu kadının geçim kaynağı. Evlerinde farklı desenlerde yaptıkları bağlardan, dükkanlar aracılığıyla ya da bireysel olarak satış yaparak para kazanan çok sayıda kadın var. İnce bir zevkin ve el emeğinin ürünü olan bu bağlar halk arasında şekil ve yapılışlarına göre isimlendiriliyor. Hanım göbeği, kuş dili, güneş, katip defteri, doktor gözlüğü, hasır, çiftli hasır, yürek, kesme  şekeri,  eğri ırmak, çin cambazı, kazan kulpu, samsa, muhallebi kaşığı, çam göbeği, söğüt yaprağı gibi isimler alan bağ motifleri günümüzde çarşaf dışında havlu kenarlarına, peştamal uçlarına, örme fanilaların yakalarına ve uçlarına, masa örtülerinin kenarlarına yapılıyor. BAĞLAMA KALİTELERİNE GÖRE 3’ E AYRILIRLAR Bağlar, bağlama kalitelerine göre de gruplara ayrılıyor. Bunlardan birinci kalite olan bağlar iki veya üç kat fanteziye iplikten bağlanıyor.  Bu çarşaf bağları ince bir emek ve göz nuruyla yapılıyor. Bu bağlar tığla çalışılan danteller kadar ince ve zarif bir görünüme sahip olurlar. Bu bağlar genelde satmak için değil, kendileri ve yakınları için bağlanıyor. Çeyizlere konuluyor. Birinci kalite çarşaf bağları yine Kastamonu yerli dokuması olan sarı kıvrak diye adlandırılan çarşafların karşılıklı iki uzun kenarlarına dikiliyor. Dört veya beş  kat fantezi iplikle bağlanan ikinci kalite çarşaf bağları en çok görülen bağlama çeşidi. Bu bağlamalar da yerli dokuma çarşaflara dikilir. Genelde günlük kullanım için tercih edilirler. Üçüncü kalite olarak adlandırılan ve altı kat iplikle bağlanan çarşaf bağları genellikle köylerde kullanılır. Üçüncü kalite bağlarda örnekler büyüse de bağlarda sağlamlık ve zarafet kaybolmaz.  İlk kez çarşaf bağını görenlerce tercih edilebilirler. BU SANAT KAYBOLMASIN Bağlar, bağı yapan kadınların duygu ve düşüncelerini yansıttığı için ayrı bir önemli. Günümüzde her sanatımızda olduğu gibi bağ bağlayan, bu işi öğrenen kişi sayısı da her geçen gün azalmakta. Bağlarımız bize özgü ve tamamen kökleri bu topraklara ait. Yetkililer bu ürünün patentini almak konusunda acele etmezlerse tel kırma sanatını Bartın’a kaptırdığımız gibi bağ sanatımızı da bu gidişle Amasya’ya kaptıracağız. Duyumlara göre Amasya bu işin peşinde…